حتما يک کليد يدکي در جيب هلموت کهل است، آن را از او مي گيرند.

بلژيک

ابتدا مسئول مربوطه به ماموران نامه مي نويسد و اين خبر را مي دهد، بعد موضوع طي نامه هاي به وزارت کشور و وزارت امور خارجه خبر داده مي شود، بعد نامه هايي براي پارلمان اروپا نوشته مي شود. بعد از نه ماه نامه نگاري کليد خودش پيدا مي شود.

انگلستان

در انگلستان هيچ وقت هيچ کليدي گم نمي شود، مگر اينکه از دهها سال قبل در مورد آن تصميم گرفته شده باشد.

کلمبيا

رئيس جمهور از قاچاقچيان مي خواهد کليد را پس بدهند، آنها هم از او مي خواهند قول بدهد ديگر درها را قفل نکنند.

واتيکان

پاپ از خداوند مي خواهد جاي کليد را نشان بدهد، بعد هم يک کليد ساز مي آورند و در را باز مي کنند.

ايتاليا

گم شدن در اين کشور طبيعي است، بنابراين در را مي شکنند و خسارت آنرا به برلوسکوني مي دهند.

افغانستان

با يک توپ ۱۲۵ در را از جا مي کنند و در اين ماجرا تعدادي از نيروهاي آمريکايي و القاعده هم به قتل مي رسند.

عراق

چند ساعت منتظر مي مانند تا عمليات استشهادي انجام شود، در جريان عمليات در هم باز مي شود و مي بينند صدام آنجا نيست.

سوئيس

براي انتخاب بين باز کردن در يا باز نکردن آن رفراندوم برگزار مي کنند.

روسيه

يکي از دزدهايي که وزير شده است، با يک سنجاق در را باز مي کند!!!